توسط : خون جای کلمه را پر نمی‌کند
حبیب رحیم‌پور ازغدی
در تاریخ فلسفهٔ سیاسی تربیت که مرور می‌کنیم، تربیت‌های رسمی بستری برای شکل‌گیری طرح دولت-ملّت‌اند. مدرسه سازوکاری برای برساخت نوعی هویت ملّی است. یعنی باید طرحی از هویت ملّی را پیگیری بکند. آموزش و پرورش یکی از مهمترین ابزارهای نرم جمهوری اسلامی ایران به نحو ساختاری و نهادی برای بازتولید نظام ارزشی و اندیشه‌ای خودش است. حبیب رحیم‌پور ازغدی معتقد است پیوندی بین طرح سیاسی و نظامی جمهوری اسلامی با طرح جمهوری اسلامی در آموزش عمومی وجود ندارد و این دوگانگی و جداافتادگی اگر آن طرح سیاسی و نظامی را نشکند، حداقل تَرَک‌هایی روی آن می‌اندازد. او در این سخنرانی همچنین الگوهای روایت این موقعیت را برمی‌شمرد و ما را از دچارشدن به سکولاریسم روایی برحذر می‌دارد.
