توسط : پیام مهم شهادت یک دانشجومعلم در سالگرد شهادت انسان انقلاب اسلامی
تربیت سیاسی در «تربیت‌معلم» را جدی بگیرید
شمار شهدای مظلوم سالگرد شهادت شهید سلیمانی در کرمان که به عدد ۸۴ نفر رسید، نامی با باری غم‌انگیز در فهرست شهدا خود را نشان می‌داد. یکی از شهدا دختری جوان از تهران است و این یعنی؛ یک فرزند از فرزندان یک خانواده، پر کشیده. در لحظاتی که غمِ از دست‌دادن این فرزند ایران قلب‌ها را در رفت‌وبرگشت تپیدن در دور تند قرار داده بود، نامی شورانگیزتر از اعلام اولیه اسامی شهدا به صفحات روز کشور مخابره شد؛ «شهیده دانشجومعلم فائزه رحیمی.» و این یعنی کارکرد اجتماعی معلم این بار هم با خون، خود را به اثبات رساند. حضور یک شهیده معلم در میان شهدای کرمان، زنگ فراموشی یک واجبِ فراموش شده را به صدا درآورد؛ این زنگ را جدی بگیرید!
معلم سیاسی، مفهومی نزدیک به روزهای نهضت شکل‌گیری انقلاب اسلامی و پس از انقلاب اسلامی، نزدیک به شهدای معلم ترور سیستان و بلوچستان در دهة نود و بسیار دور از ساختار رسمی تربیت‌معلم کنونی کشور در دانشگاه فرهنگیان. امام خمینی (ره) تربیت سیاسی را تربیت آزادانه و آگاهانه فرد عنوان می‌کنند که در آن فرد به روی‌آوردن به مسائل اجتماعی – سیاسی امت اسلامی، هدایت می‌شود.
تربیت سیاسی معلمان در بیش از یک دهه‌ای که از احیای تربیت‌معلم می‌گذرد در میان انبوه بخشنامه‌های وزارت آموزش‌وپرورش، اسناد بالادستی و متولیان تربیت‌معلم، گزاره‌ای پرتکرار و در مقابل کم‌عمل بوده است. میدانِ تربیت امروز معلمان در خاستگاه اصلی تربیت و جذب معلم در دانشگاه فرهنگیان به محلی برای تربیت معلمانی با اندوخته‌های روش‌ها و فنون تدریس و کمی اخلاق معلمی، خلاصه شده است. تربیت سیاسی دورترین مفهوم در میان مفاهیم و سرفصل‌های ارائه شده در دانشگاه فرهنگیان است و محوریت تربیت در این دانشگاه با تربیت فردی و مفاهیم رشد پیاژه و ثرندایک است.
شهادت یک شهیده معلم در سالگرد شهادت انسانِ انقلاب اسلامی به‌روشنی داعیه‌دار این پیام است؛ انفعال بی‌جهت از تربیت معلم را بگیرید. ما امروز بیش از گذشته به کارکردهای اجتماعی و سیاسی معلمان در انقلاب اسلامی و در تقویت جمهوریت این انقلاب به رهبری معلمان نیازمندیم.
توقف تربیت سیاسی در معلمان به معنای توقف تربیت سیاسی و اجتماعی در نسل آینده است. تربیت معلمانی که جهت سیاسی و اجتماعی مشخصی برای بازتعریف نقش خود در جامعه ندارند، پایان انتظاری است که جامعه از مقیاس گسترده نقش معلم دارد. تربیت‌معلم در دانشگاه فرهنگیان، بدون تربیت و تقویت کارکردهای اجتماعی – سیاسی معلم، صرفاً «تأمین معلم» و نه «تربیت‌معلم» است.
